Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Εγγραφή 30


Όλες o ιστορίες βουλιάζουν σε ένα λάκκο στο τέλος του δρόμου.
Βρέχει ενοχές.

Τα παραμύθια κουρνιάζουν σε παράλυτες αγκαλιές.
Μυρίζει επανάληψη.

Η φωτιά καίει πρώτα το μυαλό.
Έπειτα τις διαδρομές.

Γράφω τις λέξεις από μνήμης.
Γιαυτό είναι άδειες.

Μισώ την τέταρτη φορά χωρίς παλτό.
Καλοκαιρινό αμάνικο στο κρύο.

Επιτρέψτε μου να αποχωρήσω χωρίς την άδεια σας.
(α.κ.)

2 σχόλια:

  1. Εγώ πάλι κουράστηκα να ψάχνω ευθύνες κι ενοχές...καλώς ήρθατε κορίτσια στην μπλογκοράτσα...φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Κι άμα πηδάω κάθε νύχτα
    από την κορυφή της λύπης μου

    δεν είναι από συνήθεια

    είναι γιατί

    η αλήθεια, κύριοι,

    προυποθέτει ύψος"


    Γιάννης Στίγκας
    ¨Η όραση θ΄αρχίσει ξανά¨
    (εκδ Κέδρος)

    Θα σου το χαρίσω αυτό το βιβλίο, Αθανασία, μια απ΄αυτές τις μέρες...
    κ θα σου πω για άλλη μια φορά, έτσι, πόσο, πάντα, χαίρομαι αλήθεια που...σε ξέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή