ΦΩΝΗ 1
«Είμαι. Κάποια. Αυτό μάλλον αρκεί. Αόριστη αντωνυμία γένους θηλυκού. Βρίσκομαι. Σε κατάσταση ανασύνταξης όλων των διαλυμένων μου κομματιών. Επιθυμώ, ένα νέο πρόσωπο. Ήμουν. Εδώ. Κι έφυγα. Ταξίδεψα στο σύνορο του ανθρώπινου μυαλού. Περιπλανήθηκα σε αυτόν τον μικρό στριμωγμένο χώρο για καιρό. Έχασα τα πάντα. Διαλύθηκαν όλα. Ομολόγησα όλα μου τα πάθη. Έγινα όλες μου οι εμμονές. Είδα τον κόσμο γυμνό και άγριο. Γέννησα τον πόνο ετών. Ξέρασα τη θλίψη αιώνων. Ανακάλεσα τα ψεύδη χιλιετιών. Ξανάφτιαξα το πρόσωπο μου κουρασμένη γιορτή. Αρνήθηκα την ύλη. Έγινα όλα τα πρόσωπα. Έγινα όλα τα πράγματα. Πρόδωσα τις νυχτερινές προσευχές. Κέρασα τους περαστικούς απεγνωσμένη χαρά. Τρόμαξα από χάδια αγαπημένων συγγενών. Σημάδεψα τον ουρανό έσχατη νίκη. Καταράστηκα το σώμα και τις επιθυμίες του. Σιγοψιθύρισα τον φόβο των λέξεων. Ανασκεύασα όλες τις πρόστυχες ιστορίες μου. Κατέγραψα κάθε κίνηση των αποσυντονισμένων μου νευροδιαβιβαστών. Επιθύμησα όλα τα γήινα σώματα. Μίλησα σε όλα τα φαντάσματα. Υποδέχτηκα την προαιώνια επιθυμία για λύτρωση ντυμένη την καταραμένη μου μοίρα. Ξενύχτησα πάνω από τα σφάλματα του γένους μου. Τρόμαξα μπροστά στη βία των ανθρώπων. Περπάτησα χέρι-χέρι με άγνωστους συνταξιδιώτες. Κοίταξα στα μάτια γνωστούς και έψαξα την αλήθεια. Πάτησα γερά πάνω στη γη. Δολοφόνησα πρώην εραστές και έριξα το σώμα τους σε λυσσασμένα σκυλιά. Αρνήθηκα τη σιωπή. Λάτρεψα τη φλυαρία. Παρέδωσα τις καταγραφές στους κατασκόπους. Μίσησα τους ζωντανούς. Ασέλγησα στους νεκρούς. Σκότωσα την επιθυμία. Ρώτησα τους περαστικούς να μου δείξουν έναν δρόμο που δεν υπάρχει. Γνώρισα τα μυστικά των προσχεδιασμένων πτώσεων. Έφτασα στο σύνορο του γήινου φόβου. Και επέστρεψα».
(α.κ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου