Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Μνήμες στη φορμόλη (απόσπασμα)


φωτογραφία: Μαριάντζελα Χατζησταματίου


Σκηνή 5

Κάποια. Όσο ήμουν κρυμμένη στη σιωπή ήμουν απλά θλιμμένη και παράξενη. Όταν μίλησα έγινα άρρωστη. Από πεταλούδα πίσω σε κάμπια. Αντιστροφή της μεταμόρφωσης.

Κάποιος Εγώ, παρόλα αυτά σ΄ αγαπάω ακόμα.

Μουσική. Cure – Love Song

Σκηνή 6

Κάποια Πάλι στους ίδιους τοίχους. Εγκλεισμός\ Αυτοαποκλεισμός από το έξω. Δεν είναι 2. Είναι 3. 3 είναι, όχι 2. Δεν είναι 2, 3 είναι. Θέλω να...Πάλι από το άλφα αρχίζει.

C Αν αυτοκτονήσεις πρέπει να τα περάσεις όλα απ΄την αρχή.

Κάποια...500 γράμματα περίπου ανά παράγραφο. Μία σελίδα. Τέσσερα λεπτά. Να μετρήσω τέσσερα σωματικά λεπτά. Και γυρίζω. Και πάλι. Γυρίζω. Πάλι. Να αρχίσω ξανά. Σημαίνω τη λήξη αυτής της σεμνής τελετής.
Κάτι εδώ μέσα δεν…
λ
ε
ι
τ
ο
υ
ρ
γ
ε
ι

σ
ω
σ
τ
α

γιαυτό τρίζω… γιατί φοβάμαι
γιαυτό βουίζω…γιατί έχω φαγούρα
γιαυτό ασθμαίνω…γιατί μαραίνομαι
γιαυτό βρωμάω…γιατί φυλλοβολώ
γιαυτό φταίω…γιατί σωπαίνω
γιαυτό τρέμω…γιατί παγώνω
γιαυτό σπαράζω…γιατί πονάω
γιαυτό φοβάμαι…γιατί ξεχνάω
γιαυτό…γιατί αγαπάω
γιαυτό…γιατί μισώ
γιατιμισώγιατίμισώ
γιατί γινομαι η ενοχή...και επιλέγω για κάποιον άλλον
γιατί λυπάμαι…έναν τρόπο
γιατί οικτιρώ…που μέσα του ακυρώνομαι
γιατί εκτίθεμαι…κι ότι είπα
γιατί θυμάμαι…έχει ξοφληθεί στο άδειο μυαλό.
Και γίνομαι μια προσφορά ομιλούσας μνήμης στις εκπτώσεις των εποχών.

Πρόσωπα. Ενοχών

α.κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου