Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Καιρός για χάσιμο















Στριμωγμένες λέξεις δυστυχείς
δυστυχώς
τελικότητες διπλάσιες
ο χρόνος
μαζί στο τέλος μοναξιά
στο τέλος ολομόναχοι
κρεμάστηκα στο έλατο και περιμένω να γυρίσεις.
Μέχρι
τότε υπόσχομαι
να χαμογελάω στους επισκέπτες
Καταναλώνω τον κόσμο αυτόν σα να ήταν κάποτε
Έξω από το τζάμι
ένα πρόσωπο άλλο
χτυπάει το τζάμι
και πέφτει πάνω μου
τώρα
παντού
θρύψαλλα προσώπου σπασμένου.

(ε.σ.)

2 σχόλια:

  1. Αν η ποίηση με οικονομία του λόγου βγάζει εικόνες και συναισθήματα,εδώ υπάρχει πολύ από αυτό.
    Υπόσχομαι να χαμογελάω όσο αντέχω να υπάρχω είτε εμφανίζονται πρόσωπα και πράγματα είτε όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή