Παραγγέλνεις τον καφέ σου και κοιτάς την ώρα
Τίποτα ως τώρα
Δεν σου έχω πει
Ο καφές σου έχει έρθει κι άναψες τσιγάρο
θέλω να σε πάρω
Να φύγουμε μαζί
Κόκκοι καφέ
πρωινό καβουρδισμένο
μεσημέρι μεθυσμένο
κόκκοι καφέ
πάντα θα σε περιμένω
Πίνεις μια γουλιά, κάθεσαι σταυροπόδι,
κουνάς το ένα πόδι
κάπως νευρικά
Κάποιον περιμένεις,
Για χάρη του ανασαίνεις
Ανοίγει η πόρτα, μένεις
Δεν είναι αυτός ξανά
Κόκκοι καφέ
πρωινό καβουρδισμένο
μεσημέρι μεθυσμένο
κόκκοι καφέ
πάντα θα σε περιμένω
Μα ακόμα κι αν δεν έρθει ποτέ ξανά εκείνος
Και πεις πως είναι κτήνος
Και δεν έχει καρδιά
Εγώ θα σε κοιτάω να πίνεις τον καφέ σου
Να γλείφεις τις πληγές σου
Εδώ, παντοτινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου