Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Κομμάτια


Έπειτα ήρθε εκείνη η γυναίκα από μακριά.
Έφτασε από τον ωκεανό κολυμπώντας ως εδώ.
Τα παραμορφωμένα άκρα της γλιστρούσαν απαλά στο νερό
όταν όμως βγήκε στην ακτή έσπασε.
Οι συγγενείς που την περίμεναν κόλλησαν τα κομμάτια
όμως εκείνη παραπονιέται πάντα
ότι έκαναν πρόχειρη δουλειά
και πάει κάθε μέρα στο γιατρό
ζητώντας του να τη σπάσει.
Εκείνος αρνείται
και εκείνη παίρνει το σφυρί
τσακίζει τις νύχτες τα μέλη της
και λίγο πριν ξημερώσει
τα ξανακολλάει πως και πως.
Κάθε βράδυ.
Κάθε βράδυ.

Έτσι κοιμάται.
Κομμάτια.

α.κ.

1 σχόλιο:

  1. Μου άρεσε πολύ!
    Έφερε στο μυαλό μου μια εικόνα που θα μπορούσε να είναι από ποίημα του Σαχτούρη..
    Πολύ ωραία δοσμένη..
    ποίηση σημερινή..
    Καλό σας απόγεμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή