Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Μια νύχτα, πολύ παλιά



Πράσινες σατέν κορδέλες αγωνίζονται για μια πιο αξιοπρεπή θέση μέσα στο σύμπαν. Καμιά φορά απογοητεύονται και πέφτουν. Πάμε λίγο πιο πίσω. Τι γύρευα εκεί; Κάποιος με τράβηξε απ’ το μπουφάν και μ΄ έβαλε με τη βία στο ξένο όνειρο.



Πολύχρωμοι κύκλοι στον αέρα. Ουράνιο τσίρκο. Εσύ μουρμούριζες κάτι τραγούδια ξεχασμένα, κανείς δεν κατάλαβε πως τις πληγές τις έκανα μόνη μου με μυστικό όπλο. Τώρα δεν μπορώ να κουνηθώ, θα περιμένω τις πρώτες βοήθειες.



Ένα κορίτσι ακρωτηριασμένο, καθισμένο στην άκρη του κύματος προσπαθεί ν’ αγκαλιάσει τον κόσμο. Ύστερα ο Θυμός. Άναψε ένα ακόμα τσιγάρο, είμαι το αντίθετο της Θύμησης, είπε. Το άλλο της γένος κι ίσως το άλλο μισό της. Στο μεταξύ, οι προθέσεις κροτάλιζαν τόσο δυνατά, που σκέπαζαν το ρολόι.
ε.σ.

1 σχόλιο: