"Sir William Gull" by George TsopanosSometimes I can see you walk down the streets
Walking and talking alone in the dark
Sometimes I can see you walk down the streets
I see you through my broken glass eye
Someday I will leave you and I’ ll follow some freaks
I ‘ll leave you walking straight up to this mark
Someday I will leave you and i’ ll follow some creeps
I used to forgive you I used not to cry
Somehow I know that you ‘ll never believe me
You ‘ll just keep on walking on glasses and blood
Somehow I know that you ‘ll never believe me
The moon will stop rising, the laughter’ll be sad
Somewhere I’ ll be watching you coming along
In a magic sphere with whispers and spells
Somewhere I’ ll be watching you coming along
In my broken glass eye, in heavens, in hells
e.s.
Μ' αρέσει που το ποίημα-άσμα αναπτύσσεται με άξονα τις παραλλαγές των τεσσάρων some(...) καθώς και το ευρηματικό παίγνιο με τις ρίμες των δυο πρώτων στροφών που καθοδόν παίρνουν πιο κλασική γραμμή. Με χαλάει κάπως η συχνή επανάληψη του ρήματος walk. Τέλος, δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, η ημερομηνία της ανάρτησης (παρασκευή και 13) ταιριάζει γάντι στο περιεχόμενο, και ειδικά στον γυάλινο ραγισμένο τίτλο (μακριά από μας κάθε γρουσουζιά).
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο, πάντως. Μπράβο σας.
Ευχαριστούμε, τόσο για την κριτική όσο και την ανάγνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)