Προκήρυξη Ιδρύματος "Τάκης Σινόπουλος"

Ίδρυμα «Τάκης Σινόπουλος»

Ποιητικό Εργαστήρι
2010-2011

Εάν είσαι νέος ή νέα από 18 έως 30 ετών, αγαπάς την ποίηση και γράφεις ποιήματα δήλωσε συμμετοχή στο Ποιητικό Εργαστήρι του Ιδρύματος «Τάκης Σινόπουλος» που θα λειτουργήσει από το Φθινόπωρο του 2010 έως την Άνοιξη του 2011.
* Στείλε με το ταχυδρομείο, συμβατικό ή ηλεκτρονικό, 3-5 σελίδες δείγμα της ποιητικής σου δουλειάς. (Συμπλήρωσε: ιδιότητα, ηλικία, διεύθυνση, τηλέφωνο)
* Μέρος της ποιητικής σου δουλειάς στο Εργαστήρι θα δημοσιευθεί την επόμενη χρονιά στο περιοδικό του εργαστηρίου «Τα Τετράδια του Ελπήνορα», ενώ θα έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις και να συνεργαστείς από κοντά με σημαντικούς εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής ποίησης.
* Όσοι επιλεγούν θα βραβευθούν με το εφάπαξ σπουδαστικό επίδομα των 300,00 ευρώ.

Ο κύκλος των σπουδών θα είναι διετής. Ο πρώτος χρόνος θα είναι αφιερωμένος στη ελληνική και ο δεύτερος στην ευρωπαϊκή ποίηση.

Τις εργασίες του Ποιητικού Εργαστηρίου θα διευθύνουν η ποιήτρια και φιλόλογος Τασούλα Καραγεωργίου και η ποιήτρια και καθηγήτρια του πανεπιστημίου Αθηνών της αγγλικής λογοτεχνίας Λιάνα Σακελλίου.

Το ποιητικό Εργαστήρι λειτουργεί από το Φθινόπωρο εώς την Άνοιξη του επομένου έτους στην έδρα του Ιδρύματος στον Περισσό.

Δηλώσεις συμμετοχής το αργότερο έως 30 Σεπτεμβρίου 2010. Το Ίδρυμα θα βεβαιώνει, με επιστολή του —έντυπη ή ηλεκτρονική— την παραλαβή.
Οι ποιητικές εργασίες να στέλνονται στην έδρα του Ιδρύματος: Τάκη Σινόπουλου 22, 111 42 ΠΕΡΙΣΣΟΣ, ή —συνιστάται ιδιαιτέρως— με e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Ιδρύματος: elpenor@otenet.gr
Πληροφορίες στο τηλέφωνο 210-2583416, ώρες 10-13 κάθε πρωί.

Καλοκαιρινό

δεν μπορώ να κοιμηθώ σηκώνομαι στολίζω το σπίτι μαγειρεύω κρύβω κέρματα μέσα στα συρτάρια κάτω από το χαλί μέσα στα βιβλία κάτω από ποτήρια παίρνω ένα μαχαίρι να μοιράσω τα κομμάτια σταυρώνω κάνω πως είναι παραμονή πρωτοχρονιάς καλώ όλους μου τους φίλους δεν εμφανίζεται κανείς όμως δεν απογοητεύομαι σαν έρθει η ώρα σβήνω τα φώτα κλείνω την τηλεόραση κι εκείνη συνεχίζει να φωνάζει Ησυχία! να υποδεχτούμε την τρέλα που έρχεται

ε.σ.

Μόνο λέξεις.

Γεννήθηκα στο ράγισμα του κόσμου. Τράφηκα με τη σάρκα μου. Αρρώστησα από εμπύρετες μοναξιές. Με νανούρισε μια φωνή, παρατεταμένο φωνήεν, η χάρη του θηλυκού γένους. Τρόμαξα -εισβολή του ξένου μέσα στη μήτρα. Σφράγισα με ενοχή τη γεύση της χαράς. Ξέρασα σε διαδρόμους δηλητηριώδη νεύματα. Φίλησα πειρατικά μάγουλα. Ανακάλυψα τη χημεία του χαρτιού με το μελάνι. Ορκίστηκα πτώσεις σε βρεγμένες μπουγάδες. Χόρεψα στο ρυθμό της απόγνωσης. Μέθυσα από αλκοολούχα απουσία. Σιγομουρμούρισα την ομορφιά των γυμνών σωμάτων. Κατάπια την καταχνιά του κόσμου. Σήκωσα στους ώμους μου τα πετρωμένα βλέμματα. Χάθηκα στους αντικατοπτρισμούς. Έπαιξα το παιχνίδι των ενοχών. Ενσωματώθηκα σε θλιβερούς μικρόκοσμους. Καταμέτρησα τις ύστατες ανάσες. Συγύρισα τις ακατάστατες μνήμες. Άρθρωσα την κραυγή σε λέξεις. Σιχτίρισα τους παρατεταμένους χειμώνες. Έσπειρα σιτάρι στην αυλή μου. Άφησα ίχνη πριν μπω στα δαιδαλώδη μονοπάτια του μυαλού. Συναντήθηκα με τους ανθρώπους όχι στους γκρεμούς μα στις ανοιχτές εκτάσεις. Σκιαγράφησα τις φωτεινές μέρες. Ένιωσα το απέραντο κάλλος της ύλης. Ο χρόνος σκάλισε στο σώμα μου την ιστορία του. Κι έγινα ολόκληρη ένα στόμα. Ποτέ για φιλιά. Μόνο λέξεις.

α.κ.

Νυστερία

Χτες το πρωί θέλω να πεθάνω. Στις ειδήσεις μιλάνε συνεχώς για έναν τύπο που κακοποίησε το άλογό του μέχρι θανάτου. Μετά δείχνουν μια γυναίκα που μου μοιάζει καρμπόν, είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση, έκκληση αιμοδοσίας. Πηγαίνω στο νοσοκομείο, κάτι άθλιοι νοσοκόμοι με ξεσκισμένες βρώμικες γάζες για πρόσωπα, παίρνουν όλο μου το αίμα, δε μ’ αφήνουν ούτε μια σταγόνα όσο κι αν τους παρακαλάω. Ύστερα το βάζουν σε κουβάδες, ειδικές αποστολές το μεταφέρουν και το αδειάζουν στην άσφαλτο. Ο τελευταίος κουβάς μισός, μια καθαρίστρια σφουγγαρίζει κόκκινους τους διαδρόμους. Μένω για λίγες μέρες στη μέση του δρόμου και όταν έρχεται το μέλλον γυρίζω πίσω με τα πόδια. Σε άλλη χώρα είναι το σπίτι μου. Πόσο σκληρός είναι αυτός ο κόσμος και ποιός πετάει τις ζωές μας στα σκουπίδια; Να δυο πράγματα που δεν θα μάθουμε ποτέ.

ε.σ.
(φωτό)